بررسی میزان ابتلا بهhiv و hcv دربیماران مشکوک مراجعه کننده به بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد در سال ۱۳۸۶

مقدمه: شیوع hiv و hcv در کشورهای مختلف با توجه به ریسک فاکتورهای اختصاصی و دیگر فاکتورها متفاوت است. به ویژه زمانی که عفونت همزمان وجود داشته باشد که این خود می تواند تاثیرات خاصی را روی روند عفونت، بقا و نیز میزان شیوع آن ها داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع این عفونت ها به خصوص عفونت همزمان می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- مقطعی می باشد که در سال 1386 بر روی مراجعین مشکوک به بیماری های hiv و hcv انجام گرفت که از نظر وجود آنتی بادی با استفاده از آزمون الایزا مورد بررسی قرار گرفتند و پس از جمع آوری داده ها و وارد کردن آنها در نرم افزار آماری spss نتایج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آزمون دقیق فیشر و با در نظر گرفتن سطح خطای 5 ٪ برای تعیین ارتباط بین میزان ابتلا به بیماری ها و جنس استفاده گردید. یافته ها: دراین مطالعه 304 نفر مرد و116 نفر زن بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که تعداد موارد hiv مثبت 45 نفر 7/10٪ (10 ٪ مرد، 7/0 ٪ زن) و hcv مثبت 115 نفر 8/24٪ (3/20% مرد و 5/4% زن) بودند.میزان ابتلا به عفونت همزمان hcv+/hiv+) ) درکل افراد جامعه مورد مطالعه 1/8٪ بودند. که در این میان 6/75% افرادی که hiv مثبت بودند نیز hcv مثبت بودند.همچنین بین میزان ابتلا به hiv و hcv ارتباط معنی داری مشاهده گردید(001/0 (p< . بحث و نتیجه گیری : با توجه به بالا بودن میزان ابتلا به hcv در افرادی که hiv مثبت هستند و ارتباط معنا داری که وجود دارد به نظر می رسد افرادی که hiv مثبت هستند بیشترین احتمال و خطر را برای کسب و یا انتقال hcv را داشته و دارند. در ضمن تفاوت قابل ملاحظه ای بین میزان ابتلا به عفونت همزمان در کشور ما با دیگر کشور ها وجود دارد.